Berba voća je u punom jeku. Voćari u Grockoj kažu da otkupne cene nisu loše, ali kao i prethodnih godina, sve bi bilo za nijansu lakše da su troškovi proizvodnje manji, da postoji sistem za navodnjavanje i zadruga koja bi im obezbedila i siguran plasman.
Nekoliko hiljada registrovanih poljoprivrednika, mahom voćara, bere plodove sa sedam i po hiljada hektara gročanskog zemljišta. Živoslav Karaklajić jedan je od voćarskih prvaka u proizvodnji iz ovog kraja i u svom selu Brestovik i ove sezone ima pune ruke posla. Poljoprivrednom proizvodnjom se bavi oduvek, ali voćarske kulture za koje se opredelio, bile su uslovljene krajem i okolnostima u kojima živi.
Grocka – „srpska Kalifornija“
U ovom kraju Srbije, voće prvo sazreva i to danima ranije nego što je to slučaj sa ostatkom voćarski krajeva u zemlji. Zato i danas ovaj kraj nosi epitet „srpske Kalifornije“.
Ipak, voćare ovog kraja godinama već muče vremenske neprilike poput grada. Poslednjih godina, neki proizvođači iz opštine Grocka, imali su usled grada i totalne štete na rodovima voća. Ove godine, kupljeno je više protivgradnih raketa i prognoza se pomno pratila. Ipak, naš domaćin skrenuo nam je pažnju na dugogodišnji problem nepostojanja adekvatnog sistema za navodnjavanje, koji celu proizvodnju u kraju, opterećuje i umanjuje iz godine u godinu.
Iako je generalno zadovoljan proizvodnjom koju postiže, Žika Karaklajić kaže da je bez vode, to zaista mukotrpan posao, ne samo za njega, već i za hiljade voćara ovog kraja koji svoju poljoprivrednu proizvodnju već generacijama prenose, a ništa se ne menja po tom pitanju. Onda su prinuđeni da se snalaze u načinu i tehnologiji obrade zemlje.
Suša i grad najveći neprijatelji
Stoga su u ovom kraju primarne ranije sorte voća i one koje izdržavaju sa 70-80 litara vode godišnje. I to je negde i prokletstvo najvećeg voćarskog kraja naše zemlje. Nemogućnost biranja voćarski kultura koje proizvođači žele da uzgajaju i stalna strepnja od suše i grada. U šali se može čuti, da se raduju svakoj prestupnoj voćarskoj godini. Ova bi mogla možda biti ta.
Samo Brestovik ima više od pet dobrih otkupnih mesta, te će tamo i ove godine i voće našeg domaćina. Tu nema mnogo licitacije kaže, jer cene gotovo nikada ne određuju proizvođači. Kako voće dospeva, tako se već godinama okreće i lutrija oko cena.
Našeg proizvođača ostavili smo u jeku nove sezone. Kako nam je rekao, proširenju ne teži, već jedina želja koju i on i svi voćari ovog kraja imaju, jeste da voda konačno stigne i do Gročanskih voćnjaka.
Oširnije pogledati u prilogu.
